Argazkia: Labayru Fundazioa
indómito -ta Es
1 adj. Indomado
hezibako, hezigabe, hezgai, hezigatx/hezigaitz, eskuragatx/eskuragaitz, zurkatx/zurkaitz, errebes, bihurri; arisco, salvaje uzu/izu (fig.), haize, uzakatx/izukaitz, mutiri.
En la selva del Amazonas conviven seres humanos y animales indómitos: Amazonas oihanean gizakiak eta animalia hezigabeak elkarrekin bizi dira.
2 adj. Que no se puede someter
burugogor, temoso, temati, setati, kasketatsu, mende(ra)tuezin(eko)/menderaezin; difícil de doblegar uzakatx/izukaitz, menderakaitz.
Sólo los pueblos indómitos sobreviven: Menperatuezineko herriek irauten dabe bizirik, enparaduek ez.
sin indomable