Argazkia: Labayru Fundazioa
indignar Es
1 vb., vb. prnl.
haserratu/haserretu, berotu, sumindu, muzindu, beltzuritu, bere onetik | senetik atera (expr.; precedido de gen. reflexivo); fig pipertu, erremindu/erresumindu, berdetu/berdatu; // sólo [vb.] -(r)i haserratu/haserretu | muker eragin; sólo [vb. prnl.] musturtu/muturtu, muskertu, muker egin.
Las formas causativas se crean añadiendo a la raíz verbal -arazo/-arazi, y tb. en vizc. -azo al participio.
Me indigna tu falta de respeto: Zure errespetu falteak neure onetik ateraten nau.
Se indignó con nosotros porque no le dimos la razón: Pipertu egin jakun errazoia emon ez geuntsalako.