Argazkia: Labayru Fundazioa
inquietar Es
1 vb., vb. prnl.
larritu, estutu, arduratu, kezkatu, arazotu; poner nervioso artegau/artegatu, urduritu, arbindu, aztorau/aztoratu; turbar asaldatu, azorau/azoratu; preocupar gogoetatu, grinatu; // sólo [vb. prnl.] kexau/kexatu, dolidu, goganbehartu, antsiatu, arranguratu; expr artea(k) hartu ezinik egon, odol txarra egin.
La presencia de su ex marido la inquietó: Senar ohia ikusteak urduritu egin zuen; estutu egin zan bere gizona izandakoa ikusi ebanean.
No te inquietes por lo ocurrido, pronto lo solucionaremos: Ez eizu odol txarrik egin, laster konponduko dogu eta.
sin perturbar