Argazkia: Labayru Fundazioa
intrigante Es
1 adj. Que intriga
jakin-nahia | jakinbeharra eragiten dauen(a)/duen(a), jakingurea eragiten dauen(a)/jakingura eragiten duen(a), kuriosidadea eragiten dauen(a)/kuriositatea eragiten duen(a), kezkagarri (preocupante), intrigazko (de intriga).
2 adj., s. (Persona) que intriga
maltzur, sator (fig.), amarrutsu; // frec. [ sust.] azpijale, azpikari, engainatzaile, iruzurgile, bazter-nahasle (liante), konspiratzaile; enredador nahastekari, zamargin.
No te fíes de ése, es un intrigante de armas tomar: Ez zaitez horregaz fiau, sekulako satorra da eta.