Labayru Hiztegia

jaiki (bat) jagi (bizk) Eu

1 ad. da

levantarse; dejar la cama.

Ohetik hamarretan jaiki zen.

Goizean goizetik jaiki eta gosaltzen zuen.

Zaharrari lekua uzteko jaiki zen gaztea.

Mahaitik jaiki zen bazkaldu baino lehen.

sin altzau (bizk)/altxatu (bat)

2 ad. da

levantarse, aparecerse. Ref. a fenómenos climáticos o atmosféricos.

Eguzkia jaiki aurretik joaten zen lanera.

Haize bolada handi bat jaiki zen.

Hodei beltzak jaiki dira itsasaldetik.

sin agertu

3 ad. da

levantar la caza, hacer salir la presa del sitio donde se encuentra.

Erbia jaiki da.

Oilagorra jaiki zitzaion ezustean.

sin eregi (bizk)/eraiki (bat)

4 ad. da

levantarse, rebelarse.

Anaiaren kontra jaiki zen etsairik okerrena lez.

sin altzau (bizk)/altxatu (bat), asaldatu, oldartu, errebelau/errebelatu, jazarri, mutinatu

5 ad. da

fermentar. Ref. a masas.

Orea jaiki edo harrotu.

sin hartzitu, legamiatu, txantxartu

6 adj.

alto -ta, elevado -da.

Tontor jaiki honetatik herria ederki ikusten da.

sin garai, altu

7 adj.

arrogante, altivo -va, orgulloso -sa.

Pertsona ona baina jaikia.

sin eretxi (bizk)/iritzi (bat), harro

8 part. adj.

airoso -sa, esbelto -ta.

Gorputz jaikia du.

sin lirain, lerden

9 iz.

bote, rebote.

Jaiki oneko pilota da.

Jaiki biziko pilota.

sin bote, errebote

10 iz.

garbo, brío.

sin adore

11 iz.

majadero, mazo para majar.

12 iz. Anat.

peritoneo, membrana interior del vientre.

sin baresare