Argazkia: Labayru Fundazioa
marino -na Es
1 adj. Del mar
itsasoko, itsastar, itsas- (itsaso en composición).
Corrientes marinas: Itsaslasterrak.
Plancton marino: Itsas planktona.
El agua marina es muy buena para curar las heridas: Itsasoko ura sano ona da zauriak osatzeko.
2 s.m. Persona que se ejercita en la náutica
itsasgizon, nabegatzaile/nabigatzaile, marineru, marinel, itsasturi, belari (que maneja las velas).
3 s.f. Flota
ontziak, ontziteria, flota, ontzidi.
sin flota
4 s.f. Litoral o ribera
itsasalde, itsasertz (del mar), ibaiertz (del río), ur-bazter.
5 s.f. En arte
itsas pintura.