Labayru Hiztegia

DICCIONARIO
LABAYRU DICCIONARIO
FRASEOLÓGICO
Argazkia: Labayru Fundazioa
Comentarios y sugerencias
mehe Eu
1 adj., adb.
delgado -da, fino -na.
Hari mehea.
Azal mehea.
Oihal mehea.
Ule mehea dauka.
Ebagi mehe gaztaia, mesedez.
[Taloak] mehe-meheak eta ongi erreak. (Oskillaso)
sin mehail
2 adj.
delgado -da, flaco -ca, de pocas carnes, escaso -sa.
Neskatxa mehea.
Gizon luze eta mehea.
sin argal, makal, zingil
3 adj., adb.
ligero -ra, poso denso, no espeso.
Txokolatea mehe dago, oraindino loditzen itxi behar dozu apur baten.
Saltsea mehe lotu jat, gehitxuago euki behar izan dot egiten.
4 adj. (irud.)
fino, ligero, suave; cortante. Ref. al viento o aire.
Holangoxe haize mehe hotzari esaten deutsie Txorierrin "haize firia". (P. Zamarripa)
5 adj., adb.
agudo; suave. Ref. a la voz, sonido, ruido, etc.
Mehe-mehe hitz egiten du zerbait lortu nahi duenean.
Umetxu baten ahotsa irudian bereak: mehe-mehea, fin-fina. (F. Bilbao)
Goi-goitiko deadar mehe eta erdi negarrezkoan, katuaren aieneko miauaren irudira. (T. Agirre)
6 adj., adb.
pobre, escaso de recursos; pobremente.
Jende mehea: Gente sencilla.
Mehe bizi ziren.
Nekazale, behargin [...] jostun eta honelako jende mehe eta bekokiko izerdi larriarekin ogia bilatu behar dutenei. (J. A. Mogel)
7 iz.
delgadez.
Meheak erremedioa dauka, loditu edo gizentzea; lodia mehetzen gatxago izaten da.
8 iz. Erl.
vigilia, abstinencia de carnes.
sin bijilia, abstinentzia