Argazkia: Labayru Fundazioa
mirón -a Es
1 adj., s. (peyor.) (Persona) que mira con especial interés
begiluze, samaluze, begirazale, ikusmira, ikusgura, ikusnahi, kuxkuxero (cotilla).
En todas las cuadrillas de amigos hay algún mirón: Lagun-kuadrila guztietan dago begiluzeren bat.
2 adj., s. Espectador
ikusle, begiratzaile, ikus-entzuleak, soegile, begirale, ikusliar.