Argazkia: Labayru Fundazioa
muerto -ta Es
1 part.-adj., s. Que no tiene vida
hil(da), zendu(ta); // frec. [sust.], difunto difuntu/defuntu, zan(a)/zen(a), hildako.
Nos encontramos al perro muerto: Txakurra hilda topau genduan.
2 part.-adj. (col.) Muy cansado o agotado
apurtu(ta), errementau(ta)/errementatu(ta), lehertu(ta), eiho(ta)/eho(ta), sats | leher | neka-neka egin(da), ahitu(ta), unatu(ta).
Estoy muerto, me duele todo el cuerpo: Sats eginda nago, gorputz osoan min daukat.
3 part.-adj. Apagado o sin viveza
hil, motel, hits, zurbil (pálido).
En verano la ciudad se queda muerta: Udan hiria hilda dago.
Para ganar el partido necesita una pelota más muerta: Partidua irabazteko pelota motelagoa behar dau.
4 s. Cadáver
hildako, gorpu, hilotz, zerraldo.
A causa del calor ha habido ocho muertos: Beroaren ondorioz zortzi hildako egon dira; beroaren beroaz zortzi persona hil dira.