Labayru Hiztegia

Comentarios y sugerencias

ofender Es: 1 vb. Insultar o despreciar

iraindu, -(r)i irain(a)/irain | irainak egin, -(r)i irain(a) | irainak emon/eman, ofendidu/ofenditu, -(r)i laido egin, laido(zta)tu, [-(r)i] birao(a) egin | ezarri | egotzi (injuriar); perjudicar -(r)i kalte | txarto | gaizki egin, -(r)i min emon/eman, mindu, damutu.

Le ofendió con sus palabras: Iraindu egin zuen berba haiek esanik.

Tus insultos no nos ofenden: Zure irain horreek ez deuskue minik emoten.

sin faltar

: 2 vb. Causar impresión desagradable

mindu, -(r)i min emon/eman, -(r)i txu(a)/tu egin (fig.; expr.); menospreciar -(r)i gitxi eretxi/-(r)i gutxi iritzi, gitxitzat euki/gutxitzat eduki (tb. con egin y hartu), gutxietsi, despreziau/despreziatu, mespretxatu, gaitzetsi.

Estás ofendiendo mi inteligencia con esas tonterías: Halako lelokeriak esaten badituzu, neure buruargitasuna gutxitzat daukazun seinale; holako tontakeriak esan ezkero, neu zabilz inozentetzat hartzen.

sin herir

: 3 vb. prnl. Enfadarse o resentirse

mindu, samindu, erremindu/erresumindu (fig.), arbindu, minberatu, -(r)i sentidu/sentitu | gaitzitu, -(r)i gaitzi izan, -(r)i txarto | gaizki parau/paratu (sentar mal).

Se ofendió porque a él nadie le había dicho nada: Sentidu egin jakon, berari inork ez eutsala-ta ezer esan.

sin molestar