orroaka (bizk)
orroka (bat)
1 adb.
Zer dauka, ba, txahal horrek orroaka egoteko?
Txilioka eta orroaka hasi zan Basajauna. (bizk)
Garmendia orroaka ari da. (bat)
Itsasoak, handiaren handiz, orroaka, ontzia behera ekarri eban. (bizk)
2(irud.)
sonando las tripas o los intestinos.
Tripak orroaka daukadaz, hazelako gosea!