Argazkia: Labayru Fundazioa
palo Es
1 s.m. Trozo de madera
makila, zarta, uhe, kali, palu, txibita (largo y flexible); varal haga, hagai, kako, ugara.
Palo largo para mover el fuego: Suhaga.
Espantó al perro con el palo que encontró en el camino: Bidean topau eban makileaz uxatu eban txakurra.
2 s.m. Golpe
palukada, makilakada, egur(kada), zartadako.
¡Menuda somanta de palos le dieron al pobre vagabundo!: Hazelango egurra emon eutsien eskeko koitaduari!
3 s.m. (col.) Madera
egur, zur.
Revuelve el sofrito con una cuchara de palo: Zurezko koilarea erabili eizu, orio erreari eragiteko.
4 s.m. En una embarcación
palu, masta, haga.
5 s.m. En una baraja