Argazkia: Labayru Fundazioa
plegar Es
1 vb. Doblar
tolestu, bildu, azpildu, plegau/plegatu, doblau/doblatu.
2 vb. prnl. Someterse
(burua) makurtu, [-(r)i] men egin, -(r)en azpian ipini | jarri (subordinarse); obedecer esana egin, obedidu/obeditu, onartu (aceptar); ceder etsi, amore emon/eman.
No hay que plegarse a lo que ellos digan: Ez dogu euren esana egin behar.
Recuerda que deberás plegarte a las estrictas leyes de ese país: Gogoratu herri horretako lege zorrotzei men egin beharko diezula.