Labayru Hiztegia

Iruzkinak eta proposamenak

puntilla Es: 1 s.f. Encaje estrecho

parpaila, puntila.

Me he comprado unas sábanas con puntillas: Parpailadun izara batzuk erosi ditut.

: 2 s.f. En tauromaquia

sastakai, puntzet.

Horri loturiko hiztegi-sarrerak

dar la puntilla

dar la puntilla

1 loc. vb. (col.) Rematar

amaitu, bukatu, akabau/akabatu, -(r)i azkena emon/-(r)i azkena eman, -(r)i atzena emon/-(r)i atzena eman, -(r)i buru emon/-(r)i buru eman, -(r)i giltza emon/-(r)i giltza eman, epatu, urrendu.

2 loc. vb. Clavar una especie de puñal

sartu, sastatu/sasta(ka)tu.

de puntillas

de puntillas

1 loc. adv. Sobre la punta de los pies

behatz-puntetan, oin-puntetan, hanka-puntetan, behatzen gainean.

Entró de puntillas para que no le oyese nadie: Hanka-puntetan sartu zan inork ez entzuteko. (bizk)

Entré de puntillas para no hacer ruido: Behatz-puntetan sartu nintzen zaratarik ez ateratzearren. (bat)

2 loc. adv. (fig.) De pasada

(azal-)azaletik, azaletik eta arin, (gaine-)gainetik/(gain-)gainetik, iraizean, zeharre(ta)ra, zeharka, handi-handika, gaingiroki, bestela baitakoan (disimuladamente).

Se tiró un buen rato diciendo banalidades y pasó de puntillas sobre lo que realmente nos interesaba: Denpora on bat egin eban inportantzia bako kontuez berbaz, eta benetan ardura euskuna iraizean aitatu baino ez. (bizk)

sin de refilón