Argazkia: Labayru Fundazioa
raíz Es
1s.f. En una planta
sustrai, zuztar, erro, arradiza, betar (tb. tubérculo), zepa (cepa), zan/zain (fig.).
2s.f. Causa o motivo
zergaiti(ko)/zergati(ko), errazoi/arrazoi, kausa, zio, kari; fig erro, sustrai, zuztar; debido a -(r)en kariaz | kausaz, hori dala--ta/dela eta, [aux.]-(e)lako.
El hecho de no escuchar a los demás es la raíz de la mayoría de los enfados: Besteei entzuten ez deutsegulako jatorkuz haserrerik gehienak; besteen esanak entzun ezak dakarz haserrerik gehienak.
Todavía no sabemos cuál fue la raíz de la discusión: Hondino ez dakigu zein izan zan eztabaidearen zergaitia; ez dakigu oraindo zeren kariaz etorri zen haserrea.
3s.f. (fig.) Procedencia
Esa música tiene raíces africanas: Musika horrek Afrikako doinuetan ditu erroak.
4s.f. En un diente
sustrai, zuztar, erro.
5s.f. En gramática
6s.f. En matemáticas
7s.f. Base
sustrai, hasiera, oin.
Esa crema hay que aplicarla en la raíz del pelo: Krema hori ilearen sustraian eman behar da.