dar rabia
1 loc. vb.
arrabioa emon/errabia eman, amorrua emon/amorrua eman, amorruak hartu, antojua emon/antojua eman (dar asco).
¡Me da una rabia que se gasten nuestro dinero en tonterías!: Danona dan dirua barra-barra lelokerietan gasteteak sekulako arrabioa emoten deust. (bizk)
¡Qué rabia da cuando te falla la memoria!: Zelako amorrua ematen duen buruak huts egiten dizunean! (bat)