Argazkia: Labayru Fundazioa
repeler Es
1 vb. Lanzar o echar de sí con impulso o violencia
urrundu, urruti(ra)tu, aldendu, aldaratu, [asago | urrunera | ...] jaurti | bota.
El guardameta repelió el lanzamiento con los puños: Atezainak ukabilez urrundu zuen jaurtiketa.
2 vb. Ref. a ataques, rechazar
-(r)i aurre | buru | gogor egin, -(r)i buru emon/eman, ihardetsi (fig.), erreferatu.
El ejército repelió el ataque enemigo: Armadak etsaien erasoari aurre egin zion.
3 vb. Causar repugnancia
-(r)i enpagua emon/-(r)i enpagu eman, -(r)i antojua emon/-(r)i antoju eman, -(r)i higuina emon/-(r)i higuin eman, -(r)i nazka emon/eman, nazkatu.
Su forma de hablar me repele: Daukan berba egiteko ereak antojua emoten deust.
sin repugnar
4 vb. En física