Argazkia: Labayru Fundazioa
satisfacer Es
1 vb. Pagar una deuda por completo
kitatu, dirua(k) emon/eman, pagau/pagatu, ordaindu, abonau/abonatu.
Ya ha satisfecho su deuda de hace años y ahora está más tranquilo: Dagoeneko kitatu du urteetako zorra eta orain lasaiago dago.
2 vb. Saciar un deseo o necesidad
ase(bete), bete, emendau/emendatu; dar gusto -(r)i nahierak egin, -(r)i epermunak jagon (expr.).
3 vb. Responder o aquietar
-(r)i erantzun, ase(tu), -(r)i kendu (quitar), bat(era) etorri (estar de acuerdo).
Tus respuestas no satisfacen mi curiosidad: Eman dizkidazun erantzunek ez dute nire jakin-mina asetu.
4 vb. Cumplir ciertos requisitos
bete, -(r)i erantzun.
Esta empresa satisface todas las condiciones laborales: Enpresa honek lan-baldintza guztiak betetzen ditu.
5 vb. Compersar o reparar un agravio
ordetu, ordainkatu, ordarizkatu; indemnizar (kalte-galerak) ordaindu | ordetu | ordainkatu, -(r)i kalte-ordaina emon/eman.
Satisfacer una ofensa: Iraina garbitu.
6 vb. prnl. Contentarse o conformarse
nahikoa izan, kontentau/kontentatu, pozik | gogara geratu, nahikotu, nahikoa eretxi/iritzi, aski iritzi.
Se satisface con poco: Horrek gitxigaz nahikoa dau.