Argazkia: Labayru Fundazioa
sino Es
1 conj. Con valor adversativo, pero
baino, baizik (eta), ezpada.
No es cobarde, sino prudente: Ez da beldurtia, zuhurra baino.
2 conj. Con valor adversativo, solamente
baino | besterik | baizik ez, bakarrik.
No quiero sino que me llames de vez en cuando: Noizean behin deitu deidazun baino ez dot nahi.
3 conj. Con valor adversativo, salvo
izan ezean | ezik, ezen ez, -(e)z beste, -(e)z osterantzean | ostean | landa, salbu, -(e)z | -tik lekora, lekat (clás.).
Nadie conoce al padre sino su hijo: Inork be ez dau aita ezagutzen, semeak izan ezean; inork ere ez du aita ezagutzen, ezen ez semeak.
4 s.m. Destino
zori, halanbehar/halabehar, patu, adu/adur, mentura, kasualidade/kasualitate, jinbehar; destino fatal galdubehar, hilbehar; azar asturu, suerte/zorte.
Sino fatal: Galdu-behar.
Nadie es conocedor de su sino: Inork ez du bere patua ezagutzen.
sin destino