azpitik | eskuazpi(a)z erosi (tb. con emon/eman), diruz harrapau/diruaz harrapatu, azpitik | eskuazpikerietan ibili; col koipetu, koipeztu/koipez(ta)tu, busti (fig.).
Pensó en sobornar al profesor para que le aprobase el examen que le quedaba: Irakaslea azpitik erostea pentsau eban gelditzen jakon ikasgaia aprobetako.
