Labayru Hiztegia

tejedor -a Es

1 adj. Que teje

ehuntzen | iruten | bilbatzen dauen(a)/duen(a); que trenza eihoten dauen(a)/ehoten duen(a), txortatzen dauen(a)/duen(a).

2 adj./s. Persona que teje

ehule, ehungin, ehungile, ehuntzaile, oihalgin, oihalgile.

3 adj./s.m. (Gerris sp.) En zoología

opilioi arrunt.

sin zapatero -ra

4 adj./s.f. Máquina para tejer

iruteko(a) | ehuntzeko(a) | trikotatzeko(a) (makina), puntua egiteko(a) (makina), ehungailu.