Labayru Hiztegia

DICCIONARIO
LABAYRU DICCIONARIO
FRASEOLÓGICO
Argazkia: Labayru Fundazioa
Comentarios y sugerencias
uña Es
1 s.f. En una persona
azazkal, atzazal, atzoskol, (atzamar-)oskol; del pie behatzazalak/behatzalak, behatzoskolak, behatzetako azazkalak, behatzetako atzazalak.
2 s.f. En un animal
erpe, atzapar, atzamar; espolón txarpa, orkatz, ezproi; frec. en plur apatx, behatzal.
Tu gato me ha destrozado el vestido con sus afiladas uñas: Zure katuak jantzia triskildu egin deust bere erpe zorrotzakaz.
3 s.f. Punta corva
kizki, mako, kako, kakotxa (pequeño), krako, kroka; fig hagin, mustur/mutur.
Varias de las uñas del ancla quedaron enganchadas a la roca: Ainguraren krako batzuk haitzari katigaturik gelditu ziren.
4 s.f. Muesca o corte
akats, hozka, kisket/kisketa, koska, kroska, saki, maspil, zulotxo (agujero; tb. en vizc. zulotxu), hagin (fig.).
Abrió el cajón metiendo los dedos en la uña: Atzamarrak zulotxoan sartuz ireki zuen kaxoia.