1 vb.
-(r)i irain(a)/irain | irainak egin, -(r)i irain(a) | irainak emon/eman, iraindu, laido(zta)tu, laidetsi, -(r)i laido egin, idoiztatu, ofendidu/ofenditu (ofender), desohoratu (deshonrar).
Ultrajó a sus padres vilmente: Zitalki irain egin zien aitari eta amari.
