Argazkia: Labayru Fundazioa
vividor -a Es
1 adj. (peyor.) Que vive a expensas de los demás
inoren lepotik | bizkarretik bizi dan(a)/den(a), inorenagaz bizi dan(a)/inorenarekin bizi den(a), arpegigogor/aurpegigogor, arpegihandi/aurpegihandi, bizkarkoi, bizkarkin, irrizkin; expr jantxakur, zazpisuete, zazpisukalde; sinvergüenza lotsabako/lotsagabe, lotsagaldu.
Sus aficiones son la comida, la bebida y la juerga. ¡Vaya vividor está hecho!: Jan, edan eta parrandan ibili; ez da, ba, bizizale makala hori!
2 adj./s. Persona que vive a expensas de los demás
bizizale, bizikari.
3 adj./s. Persona laboriosa
behargin, fin, langile, bizimodua aurrera ateraten dakian(a)/bizimodua aurrera ateratzen dakien(a).
Su hija mayor es una vivalavirgen pero la pequeña, sin embargo, es tan vividora que siempre se ha valido por sí misma: Alabarik zaharrena buruarina dau baina, gazteenak, ostera, beti jakin dau bizimodua aurrera ateraten.