Argazkia: Labayru Fundazioa
aburrir Es
1 vb., vb. prnl. Cansar o fastidiar
gogaitu, ernegau/ernegatu, aspertu, kantsau/kantsatu, aburridu/aburritu, abrozidu, nekatu; // sólo [vb.] -(r)i gogait | ernegau/ernegatu eragin, ernegarazo/ernegarazi, enojau/enojatu (incordiar); sólo [vb. prnl.] gogait | nahia egin.
Las formas causativas se crean añadiendo a la raíz verbal -arazo/-arazi, y tb. en vizc. -azo al participio.
Ese profesor aburriría a cualquiera: Maisu horrek edonori ernegarazoko leuskio. (bizk)
Ya nos hemos aburrido de esta gente, así que nos vamos de aquí: Gogaitu dogu honegaz jenteagaz eta bagoaz hemendik. (bizk)
Me aburren tus constantes protestas: Nazkaturik naukate zure aiene amaigabeok. (bat)
2 vb., vb. prnl. Sentir fastidio por falta de entretenimiento
gogaitu, aspertu, aburridu/aburritu, abrozidu, nekatu (cansar); // sólo [vb.] -(r)i aspertu | abrozidu eragin.
Me aburre la televisión: Telebistak gogaitarazi egiten nau. (bat)
Este niño se aburre con todo: Ume honek danagaz abroziduten dau. (bizk)