Argazkia: Labayru Fundazioa
acongojar Es
1 vb., vb. prnl. Entristecer o afligir
tristetu/tristatu, atsekabetu, nahigabetu, lur jota itxi/utzi, samindu, bihozmindu; // sólo [vb. prnl.] lur | behea jota egon, -(r)i gogoa hotzitu/hoztu | galdu, itzaldu, bihoztu.
El mal estado de su marido la ha acongojado: Senarraren egoera txarrak atsekabetu egin du. (bat)
2 vb., vb. prnl. Causar o sentir preocupación o angustia
larritu, estutu, kezkatu, arduratu, artegau/artegatu (alterar), arbindu (apurar), axolatu, hagorandu.
Se acongojó al enterarse de que su hijo estaba en el hospital: Larritu egin zan semea ospitalean egoala jakin ebanean. (bizk)
sin angustiar