Labayru Hiztegia

Iruzkinak eta proposamenak

apelotonar Es: 1 vb., vb. prnl.

pilotu/pilatu, moltsotu/multzotu, opildu, nahasian bildu, taldetu/talde(ka)tu, alkartu/elkartu; // sólo [vb.], agrupar metatu, mordoskatu/mordoxkatu.

Hay sitio para todos, no os apelotonéis: Denontzako beste leku dago eta ez zaitezte pilatu.

Apelotonó los trastos en una esquina de la cocina: Tramankuluak metatu zituen sukaldeko izkina batean.

sin amontonar