Argazkia: Labayru Fundazioa
arrancar Es
1 vb. Sacar de raíz
sustraitik | zuztarretik | errotik | eperditik/ipurditik atera (tb. con kendu), erauzi.
Le arrancó hasta el pelo: Uleak be sustraitik atera eutsazan.
2 vb. Quitar con violencia
kendu, atera, erauzi, irazi, edeki, idoki.
Me arrancó la bolsa de las manos: Boltsea eskuetatik kendu eustan.
Arrancó con dificultad los clavos de la pared: Hormako iltzeak penaz atera zituen.
3 vb. Obtener con dificultad
nekez | kostata | penaz lortu (tb. con eskuratu).
4 vb. Poner en funcionamiento
Cuando arrancan los barcos se oye el sonido desde los bares del muelle: Itsasontziren bat arrankatzen dutenean entzun egiten da soinua moilako tabernetan. (bat)
5 vb. Provenir
etorri, sortu, jaio.
Según Kant, todo nuestro conocimiento arranca de la experiencia: Kant-en arabera, gure ezagutza guztia esperientziatik dator.
6 vb., vb. prnl. (col.) Empezar
hasi, -(r)i emon/eman | ekin | heldu.
Cuando le dijimos lo mal que se había portado con nosotras, arrancó a llorar: Gugaz txarto portau zala esan geuntsanean, negarrari emon eutsan.
7 vb., vb. prnl. (col.) Partir o salir
urten/irten, abiau/abiatu, atera, partitu, -(r)i bideari lotu | ekin, martxan ipini | jarri (poner en marcha).
Estás agotada y como te pares ahora, luego no vas a arrancar: Lur jota zaude eta orain geratzen bazara, gero ez diozu bideari ekingo.
De pronto el caballo se arrancó cuesta abajo: Bat-batean zaldia maldan behera abiatu zen.