Argazkia: Labayru Fundazioa
atar Es
1 vb. Unir con cuerdas
lotu, amarrau/amarratu, -(r)i moropila | korapiloa | marapiloa egin (tb. con emon/eman); trabar kateatu, katigatu, estekatu.
Si no te atas los zapatos, te caerás: Zapata-kordelei moropiloa emon ezik, jausi egingo zara.
2 vb. Impedir el movimiento
eragotzi, uzkaldu (de pies y manos), mugatu (limitar).
Los policías lo han atado de pies y manos: Poliziek uzkaldu egin dute.
3 vb. Unir o relacionar
lotu, batu, bat egin.
4 vb. prnl. Ceñirse
-(r)i egon, -(r)i lotu | eutsi, mugatu, -(r)i jarraitu | segidu/segitu | jarraiki; hacer caso -(r)i kasu | jaramon | men egin, esana egin.
El verbo egon se usa en su forma sintética.
Tienes que atarte a lo que te dicen: Esaten dizutenera mugatu behar duzu; esaten deutsuenari eutsi behar deutsazu.