Argazkia: Labayru Fundazioa
aventurar Es
1 vb. Decir o expresar
esaten ausartu.
Aunque pensaba que lo que decía era mentira, no me aventuré a responderle nada: Esaten ebana guzurra zala pentsau arren, ez nintzan ezer erantzuten ausartu.
2 vb., vb. prnl. Arriesgar
arriskatu, arriskuan | peligruan ipini (tb. con jarri y parau/paratu); // sólo [vb. prnl.] azartu,ausartu, menturatu, azarria | ausartia | haizu izan, atomau/atomatu.
Aventuró todo su dinero en un nuevo negocio, y ahora se ha quedado sin nada: Diru guztia negozio barri baten arriskatu eban eta orain ezer bere barik geratu da.