Argazkia: Labayru Fundazioa
blasfemar Es
1 vb. Decir injurias contra Dios
[-(r)i] birao(a) egin | ezarri | egotzi, blasfemau/blasfematu, madarikatu, biraotu, deungaro | txarto | gaitz esan (calumniar), ernegau/arnegatu (renegar).
2 vb. (fig.) Maldecir o jurar
biraoak | madarikazinoak/madarikazioak | maldizinoak/maldizioak | juramentuak esan (tb. con bota), [-(r)i] birao(a) egin | ezarri | egotzi; expr birao-urtika/-aurtikika ibili, juramentu- | maldizino-/maldizio-hotsean ibili.
Al saber que había suspendido el examen, empezó a blasfemar: Azterketa gainditu ez zuela jakitean, maldizioka hasi zen.