Argazkia: Labayru Fundazioa
castigar Es
1 vb. Imponer un castigo
kastigau/gaztigatu, zigortu, punitu, zehatu/xeha(ka)tu, penau/penatu, zamatu.
En lenguaje infantil: txa emon/eman.
Si te portas mal, te voy a castigar: Txarto portetan bazara, zigortu egingo zaitut.
2 vb. Estropear o dañar
hondatu, (alperrik/alferrik) galdu, kakaztu (col.), narriatu, gastau/gastatu, kaskau/kaskatu, maskaldu, maluskau/malaskatu, higatu (ajar), mailatu (abollar).
Así no haces más que castigar el pelo: Holan ulea lorrindu baino ez dozu egiten.