Argazkia: Labayru Fundazioa
clavar Es
1 vb. Fijar con clavos
-(r)i untzeak/iltzeak josi, untzeakaz/iltzez josi | lotu, untzetu/iltzatu, iltzeztatu.
El carpintero ha clavado mal la tabla superior: Arotzak goiko oholari txarto josi deutso untzea.
sin hincar
2 vb. (col.) Cobrar muy caro
gehiegi | asko kobrau/kobratu, kendu.
Me han clavado cinco euros por una caña: Bost euro eskatu deuste kaña bategaitik.
3 vb. Fijar o poner
ipini, zehaztu, xedatu, finkatu, izentau/izendatu, epetu/epatu (ref. a plazos); ref. a la mirada josi, zorroztu.
Clavó su mirada en mí: Begiak zorroztu zizkidan.
4 vb., vb. prnl. Introducir una cosa puntiaguda
sartu, untzetu/iltzatu, ziztatu (pinchar); // sólo [vb.], apuñalar aiztoa | kutxiloa | labainea/labana | ganibeta | sastakaia sartu; aguijonear akulatu/akuilatu, akulua/akuilua | eztena sartu.
Me clavó las uñas: Atzazkalak sartu eustazan.
Tiene la costumbre de andar descalzo y algún día terminará por clavarse un clavo en el pie: Beti dabil ortozik bai, eta egunen baten untzea sartuko dau hankatik.