Argazkia: Labayru Fundazioa
constante Es
1 adj. Que no varía
aldaketa bako/aldaketa(rik) gabeko, konstante.
Constante de equilibrio: Oreka-konstantea.
Tienes que mantener un ritmo constante: Aldaketa bako erritmoa mantenidu behar dozu.
2 adj. Que mantiene su actitud o actividad
saiatu, ekin; infatigable nekatuezin(eko)/nekaezin, gogaitubako/gogaitugabe, aspergatx/aspergaitz, temati (cabezota).
Consigue muchos objetivos porque es muy constante en lo que quiere: Helburu asko lortzen ditu, gura dauenean oso ekina dalako.
3 adj. Persistente
iraunkor, iraupentsu, etenbako/etengabe (incesante).