Argazkia: Labayru Fundazioa
contador -a Es
1 adj. Que numera o mide
zenbatzaile, kontatzaile, zenbatzen dauen(a)/duen(a), kontetan dauen(a)/kontatzen duen(a).
2 adj./s.m. Aparato para numerar o medir
kontadore, zenbakailu, kontagailu, kontetako(a)/kontatzeko(a) | zenbatzeko(a) (tresna).
Se nos ha roto el contador de casa: Etxeko kontadorea hondatu jaku.