Argazkia: Labayru Fundazioa
contentar Es
1 vb. Dar alegría
-(r)i epermunak jagon, -(r)i atsegin emon/eman | egin, -(r)i poza emon/-(r)i poz eman, atsegindu, -(r)i nahia | nahierak egin, -(r)i gustu egin | emon/eman, begia(k) bete, laketu.
El que tiene que contentar a los demás en el trabajo, llega cansado a su casa: Beharrean inoren begiak bete behar dituana kantsauta heltzen da etxera.
2 vb. prnl. Darse por contento
nahikoa izan, kontentau/kontentatu, pozik | gogara geratu, nahikotu.
No hay que contentarse con cualquier cosa: Ez da edozerekin pozik geratu behar.