Argazkia: Labayru Fundazioa
depravación Es
1 s.f. Acción de depravar
ustelkeria, usteldura, zabarkeria, galbideratze; perversidad zitalkeria, txarkeria.
La bebida produce la depravación del alma y cuerpo: Edanari emoteak arimaren eta gorputzaren ustelkeria dakar.
2 s.f. Condición de depravado
zabartasun, usteltasun; libertinaje galdutasun, nasaitasun/lasaitasun, lasotasun/laxotasun, lizuntasun (lascivia).
La depravación de esa parte de la ciudad da auténtica lástima: Uriaren alde horretako zabartasunak benetako lastimea emoten dau.