Argazkia: Labayru Fundazioa
desarmar Es
1 vb. Quitar las armas
-(r)i armak kendu, -(r)i armak emon/eman eragin, -(r)i armak emonarazo/emanarazi (tb. en vizc. emonazo), desarmau/desarmatu.
Desarmaron a los vencidos: Garaituei armak emonazo eutseezan.
2 vb. Ref. a personas, confundir
argumentu barik itxi/argumentu(rik) gabe utzi (tb. con argudio y arrazoibide); enredar nahastau/nahastatu, nahastu, nahasi.
sin apabullar
3 vb., vb. prnl. Desmontar
desarmau/desarmatu, zatitu/zati(ka)tu, desmontau/desmuntatu, deslotu, ataldu.
Desarmó el armario en cinco minutos: Armairua bost minututan desmontau eban.
El regalo de Reyes se cayó al suelo y se desarmó por completo: Erregenetako oparia behearen ganera jausi eta total desarmau zan.
sin desmontar