1 vb., vb. prnl.
bide onetik | zuzenetik aldendu, errebelau/errebelatu, basatu; alejar urrundu, asagotu, urruti(ra)tu, apartau/apartatu; // sólo [vb.] bide okerretik eroan/eraman; // sólo [vb. prnl.] okerreko bidetik joan, okerreko bidea hartu, (bidea) galdu, herratu, gibelatu.
El lobo descarrió las ovejas: Otsoak ardiak basatu zituen.
