1 adv.
laster [baten/bate(a)n], atoan, behingoan, berehala(xe), berehalakoan, segiduan/segituan, [part.] + eta laster, -tik lasterrean | lasterrera, aurki, gaurgitxi/gaurgutxi.
Al principio no se hablaban pero enseguida se hicieron amigos: Hasiera baten ez eben berbarik egiten baina laster egin ziran lagun.
