Argazkia: Labayru Fundazioa
espantar Es
1 vb. Ahuyentar
uxatu, urrundu, urrunera eroan/eraman, -(r)i urrundu eragin, haizetu/haizatu, aienatu, ohildu, akazatu (expulsar).
Voz para espantar a las gallinas: ux.
Voz para espantar al gato: zapi, ixapa.
Voz para espantar al cerdo: txo.
Voz para espantar al perro: tomaki.
Ha espantado de un grito a todos los pájaros de alrededor para que no se comieran el maíz: Oihu batez inguruko txori guztiak uxatu ditu artoa jan ez dezaten. (bat)
2 vb., vb. prnl. Asustar
bildurtu/beldurtu, ikaratu, izutu, laztu, zukuruztu (amedrentar); // solo [vb.] -(r)i bildur(ra) emon/-(r)i beldur(ra) eman, -(r)i ikarea emon/-(r)i ikara eman, -(r)i bildurra/beldurra | ikarea/ikara eragin; solo [vb. prnl.] bildurrak/beldurrak jo | hartu.
Las formas causativas se crean añadiendo a la raíz verbal -arazo/-arazi, y tb. en vizc. -azo al participio.
esr El pequeño mal me espanta, el grande me amansa: Gatx txipiak nau ikaratzen eta handiak nau biguntzen.