Argazkia: Labayru Fundazioa
frenar Es
1 vb. Parar la marcha de un vehículo, máquina, etc.
balaztatu, galgatu, -(r)i galgea emon/-(r)i galga eman; ref. a carros dragatu, peiatu, bridatu (ref. a caballos).
No pudo parar el caballo y los dos, jinete y caballo, se precipitaron al barranco: Ezin izan eban zaldia bridatu eta trokara jausi ziran, bai zaldia bai zaldizkoa.
2 vb. Moderar los impulsos
mantsotu, nasaitu/lasaitu, baretu, moteldu, emetu/ematu (aplacar), eztitu, neurriratu, neurtu.