Argazkia: Labayru Fundazioa
golpear Es
1 vb., vb. prnl.
jo, kolpetu/kolpatu, mailatu (abollar); // sólo [vb.] -(r)i kolpeak emon/eman, zehatu/xeha(ka)tu, -(r)i erauntsi (atacar); zurrar berotu, astindu, bero-bero | astin-astin egin, -(r)i hautsak atera | kendu (expr.); sólo [vb. prnl.] kolpea hartu.
Cogió un palo y golpeó fuertemente a su hermano en la espalda: Makila bat hartu eta lepoa bero-bero egin eutsan anaieari.
Se golpeó con la cabeza en la pared: Buruaz hormea jo eban; buruan kolpea hartu eban hormearen kontra.