Argazkia: Labayru Fundazioa
hatajo Es
1 s.m. Grupo pequeño de ganado
aldra, andana, hato/hatu, eli, talde [tb. en composición: -(t)alde], moltso/multzo, saldo, errebainu (tb. de gran tamaño), -keta, -tegi.
El pastor dividió el rebaño en hatajos de diez ovejas: Pastoreak errebainua hartu eta hamar ardiko moltsoak egin zituan.
sin hato
2 s.m. (peyor.) Grupo o conjunto de personas
talde [tb. en composición: -(t)alde], aldra, moltso/multzo, pilo/pila, saldo; col partidea/partida, koadrila.
En esta oficina sois todos un hatajo de falsos: Faltso koadrila txikerra ez zarie, ba, batu ofizina honetara!
¡Hatajo de sinvergüenzas, devolvedme lo que me habéis robado!: Lotsabako halakook, emon eidazue kendu deustazuena!