Labayru Hiztegia

ikaratu Eu

1 ad. da, ad. dau

asustar(se), espantar(se), aterrorizar(se).

Ikaratu egin naz hori ikustean: Me he asustado al verlo. (bizk)

Hiltzaileak etxeko guztiak ikaratu ditu: El asesino ha aterrorizado a todos los miembros de casa.

Ez dau ezerk ikaratzen: Nada lo asusta. (bizk)

esr Gatx txipiak nau ikaratzen ta handiak nau biguntzen. (RS 352) (Itzulp. El pequeño mal me espanta, el grande me amansa)

sin bildurtu (bizk)/beldurtu (bat), izutu, larritu, sustau/sustatu, beldur-ikaratu

2 ad. da, ad. dau

mover(se), temblar, estremecer.

Lurra ikaratu zen eta eguzkia ilundu: La tierra tembló y el sol se oscureció. (bat)

Ez da ezergatik ikaratzen: No se estremece por nada. (bat)

sin dar-dar egin, dardara egin

3 ad. da, ad. dau

asombrar(se), sorprender(se), impresionar(se), pasmar(se).

Gauza batek ikaratzen nau zugan, zein ederto euskeraz berba egiten dozun: Hay algo que me asombra, lo bien que hablas euskera. (bizk)

Ikaratuta lotu nintzan azterketetako notak ikusi nebazanean: Me quedé pasmada al ver las notas de los exámenes. (bizk)

sin harritu, txunditu, turdidu

4 iz.

miedo, terror, espanto.

Formal ipiniko gaituala esan deusku eta ikaratuagaz gagoz: Nos ha dicho que nos va a poner firmes y estamos aterrorizadas. (bizk)

sin ikara, izu-ikara, larri-ikara, izu-bildur/-beldur