Labayru Hiztegia

Iruzkinak eta proposamenak

inducir Es: 1 vb. Instigar

-(r)i eragin, bultzatu, tronpatu (a error), -(r)i buruan sartu (convencer), mobidu/mugitu, higitu; incitar akulatu/akuilatu, kinatu, kilikatu; hacer + [inf.] -(r)i + [rad. vbl.]-arazo/[-(r)i +] [rad. vbl.]-arazi (tb. en vizc. [part.]-azo), -(r)i + [part.] + eragin.

sin tentar

: 2 vb. Inferir

ondorioa atera, ondorioztatu, ekarri, induzidu/induzitu.

Tras dos años de estudio, han inducido una teoría: Urte bi ikertzen eman ondoren, teoria bat ondorioztatu dute.

sin deducir