Argazkia: Labayru Fundazioa
inmediato -ta Es
1 adj. Que sucede enseguida
segiduko/segituko, artezeko, berehalako, lasterreko, bat-bateko, momentuko/mementuko, behingoan | atoan | lasterrean egiten dan(a)/den(a).
2 adj. Contiguo
alboko, ondoko, ondorengo, eutsi (forma sintética), arartegabeko (sin intermediarios); siguiente hurren(go), hurreneko; cercano hurreko, hurbileko, parajeko, gertuko.
Vive en el pueblo inmediato al mío: Neure alboko herrian bizi da.
Me bajo en la parada inmediata a ésta: Hurrengo geltokian jaitsiko naiz.