Argazkia: Labayru Fundazioa
instruir Es
1 vb. En derecho
izapideak egin (hacer gestiones o trámites), bideratu, instruidu/instruitu.
2 vb., vb. prnl. Dar y adquirir conocimientos
hezi, eskolatu; // sólo [vb.] irakatsi, erakutsi; sólo [vb. prnl.] ikasi.
Sus padres los instruyeron poco a poco en el negocio familiar: Aita-amek erakutsi eutseen apurtxuka-apurtxuka etxeko negozioa gobernetan.
sin enseñar