Labayru Hiztegia

itxi 1 Eu

1 ad. da, ad. dau (col.)

cerrar(se).

Itxi eizu leihoa, hotzitu egin dau eta: Cierra la ventana, que ha enfriado. (bizk)

esr Agure onari, ez ateak itxi. (RS 26) (Itzulp. Al buen anciano, no le cierres las puertas)

sin zarratu (bizk)/zerratu (bat), hetsi, hertsitu

2 ad. dau

cercar un espacio.

Aita eta semea ibili dira goiz osoan goiko soloa ixten.

sin zarratu (bizk)/zerratu (bat)

3 adj.

retrógrado -da, cerrado -da, de ideas anticuadas.

Oso itxia da eta ez dau barrikuntzarik onartzen.

sin atzerakoi

4 adj.

cerrado -da, que conserva los rasgos locales o regionales. Frec. ref. al modo de hablar.

Giputz hori zehatz itxia da berbetan.

5 iz.

terreno acotado, cercado.

Etxe-aurreko itxian eukiten genduan ganadua udan.

sin barruti, zarratu (bizk)/zerratu (bat)

6 iz.

cárcel, encierro.

Betiko sartu zuten itxian eta hantxe hil zen: Lo metieron en la cárcel para siempre y allí murió. (bat)

sin kartzela, espetxe

7 adj.

cerrado -da, intransigente, rígido -da.

Talde itxia: Grupo cerrado.

8 adj.

cerrado, muy poblado, compacto.

Baso itxia: Monte cerrado.

sin zarratu, sarri, usu