Labayru Hiztegia

jite (bat) jit (bizk) Eu

1 iz.

inclinación, tendencia natural.

Gure bihotzeko jite eta joerak.

Txikitatik izan du bertsotarako jitea.

sin joera, eroritasun

2 iz.

naturaleza, carácter, modo peculiar de ser.

Gaitz guztiek ez zioten jitea kiresten.

Bere jitea miresgarria zen.

sin izaera

3 iz. (pl.)

interés, ganancia, provecho, renta.

Lana handia da eta jiteak urriak.

sin interes, irabazi

4

erabili eite